Alexander Bulthuis, auteur op DOA dierenasiel

Stephanie en Dodgie

Dodgie is echt mijn prinsesje
Ik wilde eigenlijk een Duitse herder en had op de website van DOA een prachtige hond gezien. In overleg twijfelden we of dat goed zou gaan met mijn andere hond, een Australian shepherd. Toen vertelde dierenverzorger Esther over een nestje pups dat net bij DOA binnen was. Nieuwsgierig ging ik kijken en daar zag ik Dodgie. Ze was de kleinste van het nest, de enige die ‘black and tan’ was, zoals dat heet, en meteen viel ik voor haar. Gelijk wist ik: dit is mijn hond. Eind december besloot ik haar te adopteren en begin januari kwam ze bij me wonen, vlak voor corona uitbrak.  Dodgie is echt mijn prinsesje. Ze is zachtaardig, aanhankelijk en vindt iedereen leuk. Maar ze is ook heel waaks! Ze heeft een heerlijk karakter: Lief, grappig en eigenwijs. Als ze geen zin heeft om te wandelen, gaat ze gewoon op haar rug liggen zodra ik met het tuigje aankom lopen. Dat vind ik erg grappig. Eenmaal buiten kan ze uren wandelen en genieten.  Dodgie hoort helemaal bij mij; ik kan me geen leven zonder haar voorstellen. Adoptie was de beste keuze ooit, Dodgie is echt een toppertje. En wie weet… misschien komt er ooit nog een kleine ‘Dodgie’ bij. 

Terug naar alle verhalen

Quintus en Mats

Mats is mijn soulmate, mijn beste vriend
In mijn familie hadden we altijd honden uit het asiel. Toen ik op mezelf ging wonen, wist ik dat ik ook een hond wilde adopteren. Op de website van DOA zag ik een mooie hond, maar bij mijn bezoek zeiden ze eerlijk dat deze hond niet de juiste match voor mij was, omdat ik nog weinig ervaring had. Ze stelden voor dat ik in plaats daarvan, kennismaakte met Mats. Ik vind het mooi dat er bij DOA echt wordt gekeken naar welk dier bij je past, het heeft mij de leukste hond opgeleverd die ik me kon wensen. Toen Mats naar me toe werd gebracht, kwam hij gelijk op me afrennen en ging tussen mijn benen zitten. Toen wist ik: dit is ’m. In zijn paspoort staat “husky”, maar eigenlijk is hij een malamute. Stoer, maar ook ongelooflijk lief. Twee dagen later heb ik hem opgehaald. Hij was net een jaar oud en nog niet zindelijk, dus daar hebben we aan gewerkt. Mats is nu dertien. We zijn al meer dan twaalf jaar samen. Hij heeft een aantal maanden geleden zijn kruisbanden gescheurd, maar is daar helemaal van hersteld. Hij wordt wat doof, maar verder is hij nog fit en vrolijk. Mats heeft een fantastisch karakter: een beetje eigenwijs, loopt graag nét op het randje. Daar moet ik om lachen. Hij houdt ook van reizen en gaat overal mee naar toe: op wintersport de sneeuw in en lekker naar de zee en strand, hij vindt het allemaal fantastisch. Zijn eigenheid is sterk; dat vind ik bijzonder. Wat opvalt, is hoe zacht hij is met mijn kinderen. Ze kunnen alles met hem doen. Je weet nooit hoe dat gaat met een hond en kleine kinderen, maar bij Mats ging het vanzelf goed. Mats is mijn soulmate, mijn beste vriend. Vanaf het begin hebben we een bijzondere band gehad. Van hem krijg ik onvoorwaardelijke liefde, elke dag. Dat betekent zo veel voor mij. Ik ben ongelooflijk blij dat ik zo lang van hem mag genieten. 

Terug naar alle verhalen

Quinty en Sjaals

We gunnen ze allebei een rustig en vrolijk leven
Mijn vriend Emanuel en ik hadden al twee katten, maar het voelde alsof er nog ruimte was voor eentje erbij. Omdat we geen goed gevoel hadden bij een fokker of Marktplaats, gingen we naar DOA. Alleen al de locatie maakte indruk, zo groot en goed verzorgd. Eerst ontmoetten we Sjaals, een jong, lief katje van zo’n zes maanden. Daarna liet de dierenverzorger ons ook Unox (nu Uno) zien, een bange maar speelse kater. We vonden hem meteen aandoenlijk, misschien juist omdat hij zo onzeker was. We gunden hem een thuis waar hij tot rust kon komen.  Eerst wilden we maar één kat adopteren, maar toen mijn vriend voor de grap zei: “Zullen we ze allebei nemen?”, hoefden we niet lang na te denken. We hadden het gevoel dat ze bij ons pasten en gunden ze allebei een rustig en vrolijk leven. Uno mocht als eerste mee naar huis, en twee weken later volgde Sjaals. Dat bleek een perfecte volgorde: we konden ons eerst op Uno focussen en daarna kwam Sjaals.  Uno is nog wat voorzichtig, maar hij ontspant steeds meer. Sjaals is juist heel speels en volgt ons overal. Ze zijn totaal verschillend, maar het werkt: ze vullen elkaar aan. Nu we alle vier katten samen hebben, voelt ons kattengezin compleet met elk hun eigen karakter en plek in huis. 

Terug naar alle verhalen

Marru

Ik ben Marru en zoek een vriend voor het leven!
Ik ben een lieve, zachtaardige hond met een grijzende snuit en een blik vol levenservaring. Ik ben niet meer piepjong, maar mijn hart zit nog vol liefde en energie. Mijn leven veranderde plotseling toen mijn baasje overleed. Dat was een moeilijke tijd voor mij… maar nu ben ik klaar voor een nieuw avontuur. Een warm thuis en een baas die mijn beste vriend wil worden.Toen ik bij DOA terechtkwam, was alles vreemd en eng. De geluiden, de geuren, de mensen… ik wilde het liefst gewoon verdwijnen in mijn mand. Maar stap voor stap, op mijn tempo, begon ik weer te bloeien. Mijn verzorgers hebben me vertrouwen gegeven, lekkere snackies aangeboden (eten is mijn zwakke plek!) en me gewoon mezelf laten zijn. Nu kwispel ik weer, geniet ik van wandelingen en laat ik zelfs mijn vrolijke kant zien bij mensen die ik vertrouw. Soms spring ik blij in de lucht en zoek ik knuffels, ik ben echt een knuffelkont aan het worden!Ik zoek een fijn nieuw thuis. Een rustig huishouden waar ik in mijn eigen tempo mag wennen. Het zou fijn zijn als ik daar enig huisdier ben. Dan heb ik alle aandacht voor mezelf. Ik hou van duidelijkheid, structuur en heerlijke lange wandelingen!Wie me de ruimte geeft om mezelf te zijn, krijgt een ontzettend loyale, liefdevolle vriend terug die stilletjes in je hart kruipt.Ben jij die persoon die mij het vertrouwen en de liefde wil geven die ik verdien? Kom dan kennis maken, ik kan niet wachten om je te ontmoeten!Pootje van mij.Marru: Wil je meer over mij weten of contact op nemen voor een eerste date? Kijk snel hier !
Geef een ouder dier een tweede kans
Oudere honden worden vaak over het hoofd gezien, terwijl ze zo veel te bieden hebben. Ze hebben hun wilde jaren achter de rug, kennen vaak al de basiscommando’s en zijn blij met de kleine dingen. Een zachte mand, een wandeling en jouw gezelschap. Ze brengen rust, dankbaarheid en een hart vol liefde mee. Adoptanten van oudere honden krijgen er een trouwe vriend bij, die precies weet wat écht belangrijk is namelijk; samen zijn .Help jij ons om een forever home te vinden voor deze kanjer?

Guapa

Lief, levendig en klaar voor een tweede kans
Ik ben lief (al zeg ik het zelf), levendig en klaar voor mijn tweede kans. Ze noemen me altijd een blij ei, maar dat was niet altijd zo. Vroeger was ik altijd vrolijk, maar toen mijn baasje plotseling overleed, brak mijn hartje…Van de ene op de andere dag verloor ik mijn veilige plek, mijn ritme en mijn mens. Zo kwam ik bij DOA terecht. Het was spannend én verdrietig, maar gelukkig werd ik liefdevol opgevangen. Mijn verzorgers zijn ontzettend lief en maken elke dag tijd voor wandelingen. Als het mooi weer is mag ik ook een duik nemen in het water, dat vind ik heerlijk! Samen met spelen met de bal maakt dat mijn dag compleet.Langzaam komt het blije ei in mij weer terug. Mijn staart zwaait vaker, ik ren achter ballen aan, snuffel, speel en knuffel weer volop. Soms zit het verdriet nog diep, en dan heb ik even hulp nodig om het los te laten en weer te genieten.Ik ben dol op mensen en ik zoek dus nog mijn nieuwe zachte mand! Ben jij of ken jij iemand die ruimte heeft voor een pretletter als mij? Neem dan snel contact op met mijn verzorgers.Dikke knuffel van mij.Guapa: Wil je meer over mij weten of contact op nemen voor een eerste date? Kijk snel hier !
Geef een ouder dier een tweede kans
Oudere honden worden vaak over het hoofd gezien, terwijl ze zo veel te bieden hebben. Ze hebben hun wilde jaren achter de rug, kennen vaak al de basiscommando’s en zijn blij met de kleine dingen. Een zachte mand, een wandeling en jouw gezelschap. Ze brengen rust, dankbaarheid en een hart vol liefde mee. Adoptanten van oudere honden krijgen er een trouwe vriend bij, die precies weet wat écht belangrijk is namelijk; samen zijn .Help jij ons om een forever home te vinden voor deze kanjer?

Scooter

Hoi, ik ben Scooter en ik ben een beetje schuw maar heb een klein hartje!
Mijn verhaal begint in Italië, maar hoe ik hier in Nederland ben beland, is een raadsel. Ik ben op straat gevonden en mijn baasje heeft mij nooit opgehaald… dat was best verdrietig. Gelukkig heb ik nu lieve verzorgers bij DOA die ervoor zorgen dat ik niets tekortkom, maar wat ik echt nodig heb is een eigen furrever home.Ik ben dol op knuffelen en wandelen met mensen die ik goed ken. Daarnaast ben ik ook graag buiten. Het speelveld is mijn favoriete plek: daar graaf ik holletjes in het zand en ren ik rond. Iedere ochtend sta ik ze al op te wachten met mijn knuffeltje in mijn bek, zo schattig!Ik ben niet zo dol op de spotlight. Dat komt omdat ik even moet wennen aan nieuwe mensen. Ik ontwijk eerst even contact en ga het liefst gewoon wandelen, maar heb je iets heel lekkers? Dan wil ik je misschien wel leren kennel. Als eenmaal het ijs gebroken is, dan ben je mijn allerbeste vriendje voor het leven.Ben jij klaar om mijn nieuwe baasje te worden en mij nooit meer in de steek te laten? Kom dan snel kennismaken met mij, Scooter!Scooter: Wil je meer over mij weten of contact op nemen voor een eerste date? Kijk snel hier !
Geef een ouder dier een tweede kans
Oudere honden worden vaak over het hoofd gezien, terwijl ze zo veel te bieden hebben. Ze hebben hun wilde jaren achter de rug, kennen vaak al de basiscommando’s en zijn blij met de kleine dingen. Een zachte mand, een wandeling en jouw gezelschap. Ze brengen rust, dankbaarheid en een hart vol liefde mee. Adoptanten van oudere honden krijgen er een trouwe vriend bij, die precies weet wat écht belangrijk is namelijk; samen zijn .Help jij ons om een forever home te vinden voor deze kanjer?