Paraveterinair Megan 

Megan begon in 2016 als vrijwilliger bij de kattenafdeling van DOA. Twee jaar later groeide ze door tot dierenverzorger, een functie die ze vier jaar lang met hart en ziel vervulde. Toch bleef er iets kriebelen: ze wilde meer weten over de medische kant van het vak en het volledige traject dat een dier doorloopt. Ze volgde een opleiding tot paraveterinair, dat is een dierenartsassistent die bevoegd is om behandelingen uit te voeren. Megan werkte na haar opleiding korte tijd in een kliniek, maar haar hart lag onmiskenbaar bij asieldieren. Toen er een vacature vrij kwam bij DOA, hoefde ze geen moment na te denken. Inmiddels werkt ze alweer acht maanden als paraveterinair bij DOA. ‘Dit past helemaal bij mij. Ik voel me hier echt op mijn plek.’ 

Geen dag is hetzelfde voor Megan. ‘Iedere dierenarts werkt weer op een andere manier. De een wil dat ik meeloop tijdens de rondes, de ander werkt liever zelfstandig. Soms help ik bij operaties, soms ben ik vooral bezig met labuitslagen samenvatten of vragen van klanten beantwoorden.’ De zorg gaat nog verder: momenteel heeft een zieke kat in de behandelkamer die om het uur dwangvoeding nodig heeft. ‘Het is hectisch, met honderden dieren en zes dierenartsen. Maar dat maakt het ook juist zo mooi.’ 

Megan is vaak de constante factor binnen het medische team. ‘Ik probeer het overzicht te houden over de verschillende trajecten van dieren. Dat vind ik belangrijk: weten wat er met een dier aan de hand is, zodat ik echt iets kan bijdragen aan hun herstel.’ Ze voelt zich verantwoordelijk, juist omdat ze de dieren goed leert kennen. ‘Hun verhaal kennen, zien wat ze nodig hebben en helpen zorgen dat ze de juiste behandeling krijgen, dat is waarom ik dit werk doe.’ 

Wat ze moeilijk vindt? ‘Slechte eigenaren. Ik begrijp soms écht niet hoe mensen zo slecht voor een dier kunnen zorgen.’ Maar gelukkig zijn er ook de mooie momenten. ‘Zeker als een dier heel ziek binnenkomt en we in het begin niet goed weten wat er aan de hand is. En dat het dan toch lukt om het dier beter te maken… Dat is echt geweldig.’