What’s up, Tarzan in the house, en baas van de jungle dat ben ik zeker!
Als ik iets niet wil dan gebeurt het ook niet, je leeft maar een keer dus je moet eruit halen wat erin zit. Dat zei mijn baasje altijd, en wat hebben we genoten! Totdat mijn lievelingspersoon er opeens niet meer was, ik snapte er echt helemaal niks van. Het ene moment lagen we nog samen op de bank en de volgende dag werd de bank en al het andere meubilair uit huis gehaald. Ik werd gelukkig niet op marktplaats gezet maar naar DOA gebracht. Heel fijn, maar ik ben ook wat in de war en nog erg aan het bijkomen van de afgelopen tijd. Hier zeggen ze dat ik erg snel overprikkeld ben of een kort lontje heb, pff het zal wel. Ik ben gewoon aan het rouwen. Wat trouwens wel hielp was mijn castratie, wat je een man waarschijnlijk niet gauw zelf zou horen zeggen. Maar ik voelde me gewoon wat opgefokt en onrustig, dat is al een stuk minder. Ook mijn wangen worden nu iets minder dik, wat erg prettig is. Ik zag namelijk vrij weinig door mijn bolle testosteron wangen! Nu wil ik graag een nieuw lievelingspersoon zoeken. Iemand die snapt dat ik verdrietig ben en soms even de ruimte nodig heb, maar wil werken aan een nieuwe levenslange band. Geen drukke huishoudens vol andere dieren of kleine mensjes, maar een stabiele omgeving zonder te veel verandering.
