Ja, maar niet met iedere hond. Ik ben opgegroeid met maar liefst zeven broertjes en zusjes! Het was één grote, drukke boel! We speelden, sliepen en knuffelden samen, dus ik ben gewend om met andere honden om te gaan.
Nu woon ik al een tijdje alleen en dat gaat eigenlijk ook best goed. Maar eerlijk is eerlijk: ik vind andere honden nog steeds heel leuk! Alleen… er moet wél een klik zijn. Net als bij mensen heb ik met de ene hond meer dan met de ander. Ook belangrijk: ik ben groot en sterk. Dus als ik met een andere hond zou samenleven, moet die mij fysiek wel aankunnen. Geen klein schattig flufballetje dat ik per ongeluk omver loop tijdens het spelen. Denk eerder aan een stevige speelkameraad met een beetje zelfvertrouwen. Een goede match? Dan kunnen we dikke maatjes worden. Maar rustig kennismaken en kijken of de vibe klopt, is voor mij wel belangrijk.
Ja, mits kat honden gewend is. En weet je wat ik hier bij DOA voor het allereerst heb gezien? Katten! Ja echt, van die kleine, eigenwijze wezentjes die soms spinnen alsof ze een motortje zijn. Ik wist niet wat ik meemaakte.
In het begin vond ik ze maar gek. Ze bewogen zo snel en hadden van die priemende oogjes. Maar eerlijk is eerlijk… ik vond het ook wel heel interessant. En eigenlijk ook best gezellig! Ik heb hier geleerd dat katten best oké zijn! Als zij honden ook een beetje oké vinden tenminste. Dus ja, ik denk dat ik prima met katten kan samenleven. Uiteraard moeten we dit natuurlijk wel even samen bespreken. Heb jij zo’n zelfverzekerde kat thuis die niet meteen een boom in vlucht bij het zien van een hondenkop? Dan zou ik het héél leuk vinden om kennis te maken. En wie weet worden we wel dikke vrienden.
Alleen oudere kinderen. Ik ben dol op kinderen! Echt waar! Ik word helemaal blij van hun energie, vrolijkheid en de kans op een extra aai of koekje. Maar… ik ben ook een beetje onhandig in mijn enthousiasme.
Zonder dat ik het door heb, kan ik namelijk zó op schoot klimmen, tegen je aan hangen of per ongeluk je stoel claimen. Niet omdat ik vervelend wil zijn. Maar gewoon omdat ik het goed bedoel en graag dichtbij ben. Maarja, met mijn formaat ben ik geen klein schoothondje (al denk ik dat soms wel). Daarom word ik niet geplaatst bij jonge kinderen. Voor hun veiligheid én mijn rust zoeken we een thuis met kinderen vanaf ongeveer 12 jaar, die stevig in hun schoenen staan en begrijpen dat ik een grote, enthousiaste knuffelkont ben.
Nog leren. Niet omdat ik stout ben hoor. Maar ik ben eigenlijk nog nooit echt alleen geweest. Maar ik snap ook wel dat het soms moet. Dat je even boodschappen gaat doen, of naar je werk moet. Dus ik wil het heel graag leren! Als jij me rustig en geduldig helpt, dan doe ik mijn best om een grote, dappere jongen te zijn als jij er even niet bent. We bouwen het gewoon rustig op, toch? Dan weet ik dat je altijd weer terugkomt. En wie weet… misschien word ik er nog best goed in.
Kan overal wonen. Een flat, een boerderij, een eengezinswoning, ik vind het allemaal prima! Stad of platteland? Alles oké. Als jij er maar bent, met tijd, liefde en aandacht voor mij.
O ja, één klein dingetje… als je in een flat woont, dan hoop ik wel dat er een lift is. Want laten we eerlijk zijn: ik ben een flinke jongen. En al die trappen op en af, dat is niet helemaal mijn hobby.
Ruimte is natuurlijk wel fijn met mijn formaat, maar ik ben geen wilde stuiterbal hoor. Ik ben gewoon graag bij je, waar dat ook is. Samen een rondje lopen, samen relaxen, samen zijn dat is voor mij het belangrijkste.
Ja, selectief. Ik vind andere honden vaak hartstikke leuk. Alleen… niet alle honden vinden mij meteen even leuk terug. Snap ik ook wel. Ik ben een flinke vent, en dat kan best indrukwekkend zijn.
Soms doe ik ook een beetje gek. Rennen, spelen, een beetje dollen, daar hou ik van! Maar ja, dat moet natuurlijk wel met een hond die daar ook zin in heeft.
Daarom is het belangrijk dat mijn nieuwe baasjes goed opletten of er echt een klik is tussen mij en andere honden. Want ik wil natuurlijk wel vriendjes maken, geen ruzie.
Dus: ben jij zo iemand die een beetje snapt hoe dat werkt met honden onder elkaar? Dan zit het vast goed tussen ons!
Trekt. Wandelen? JA! Dat vind ik zó leuk!
Zó leuk zelfs… dat ik de eerste vijf minuten even helemaal van blijdschap ontplof. Dan kan ik niet anders dan een beetje hupsen, springen, misschien zelfs even in de lijn happen. Niet omdat ik stout ben hoor, maar ik ben gewoon zó blij dat we iets gaan doen samen!
Maar als die eerste energie eruit is, dan gaat het al veel beter. Dan kom ik in de ‘snuffel-modus’ en kan ik gewoon lekker met mijn neus over de grond struinen. Want ja, ik ben ook best een nieuwsgierige vent.
Met een beetje begeleiding en geduld leer ik vast om die eerste minuten wat rustiger te starten. Maar geef me even de tijd, oké?
Ja, op termijn. Loslopen? Daar zijn we nog niet helemaal, hoor.
Niet dat ik ervandoor ga of zo ik blijf heus wel een beetje in de buurt. Maar het commando “hier!”… Ja, dat snap ik nog niet helemaal. Of ik heb het gewoon nog niet zo serieus genomen 😉
Het is dus belangrijk dat we dat samen gaan oefenen. Rustig aan, met geduld en wat lekkers misschien. Want ik wil best luisteren hoor als ik maar snap wat je bedoelt en je het een beetje leuk voor me maakt. Tot die tijd loop ik gewoon netjes aan de lijn. Ook gezellig!
