Danielle en Scooby

We zeggen altijd: Scooby is een cadeautje uit de hemel

We hadden al een labrador, Soes, en wilden er graag een hondje bij. Toen we van DOA hoorden dat er puppy’s waren, zijn we meteen gaan kijken. Scooby was pas vijf dagen oud, piepklein, met een gevlekt vachtje. Eigenlijk bestaat een gevlekte labrador niet, maar daar lijkt zij wel op. Toen we haar zagen, waren we meteen verkocht. Alsof het zo moest zijn, werd ze geboren op de sterfdag van mijn vader. We zeggen altijd: Scooby is een cadeautje uit de hemel. 

Toen Scooby acht weken oud was, mochten we haar ophalen. We hadden haar in een grote doos gedaan en als verrassing aan Soes gegeven. Sinds die dag zijn ze onafscheidelijk; Soes is echt haar grote zus. 

Scooby is een ontzettend lief hondje dat eigenlijk nooit iets stouts doet. Alleen als we weggaan, vindt ze dat nog steeds moeilijk. Het heeft ook lang geduurd voordat ze zindelijk was; haar moeder kwam uit de broodfok, was helemaal uitgeput en had haar niet alles goed kunnen leren. Maar dat hebben we samen ingehaald. 

Scooby is een echte knuffelkont; soms duwt ze met haar neus onder je kin en geeft dan heel enthousiast ‘kopjes’. Ze ligt het liefst tegen ons aan of vlak naast me. Ze is ook dol op onze kat Moos; toen we terugkwamen van vakantie was ze zó blij om hem weer te zien. Dat vonden wij heel aandoenlijk. Scooby speelt ook graag verstoppertje, soms met Soes, soms met ons. Dan moeten we op zoek naar haar knuffel. 

Scooby is lief, grappig en hoort helemaal bij ons gezin. Iedere dag weer denken wij: wat zijn wij blij dat we haar hebben.